yantra manav essay in nepali language

You are using an outdated browser. Please upgrade your browser to improve your experience.

Yantra Manav

Best selling books.

• Our Dictionary
• Our Popular Book

News & Events

• वन्तराधा पद्ध्यकाव्य पुरस्कार र हेमकुमारी समाजसेवा सम्मान
• २०७७ वैशाख १ गतेको सूचना
• २०७६ वैशाख १ गते

Nyayabikashini/Manabnyayashastra

• 1 Introduction to Nyayabikashini
• 2 Features of Nyayabikashini
• 3 Provisions of Nyayabikasini
• 4 Provisions related to Caste

Introduction to Nyayabikashini

Nyayabikashini also known as Manabnyayashastra or the Code of Human Justice was promulgated by King Jayastithi Malla in 1380 B.S. Jayastithi Malla brought five Brahmins from Mithila and South India and formed a legal body under the leadership of Minister Jait Burma.

They had studied Manusmriti , Yagyabalkyasmriti, Mitakshara Tika, Naradsmriti, Brihaspati Smriti, Shukra Niti etc. They adopted the rightful laws acceptable and enforceable in the then society and constructed a set of laws known as Manab Nyayashastra or Code of Human Justice. It was integral to the Legal System of Malla Dynasty .

It is described as a law book or legal code that was written in Sanskrit with a commentary in the Nepali language (Newari). The original work of Nyayabikasini was said to be influenced by Naradasmriti, although it should be noted that Naradasmriti refers to scriptures while Naradasamhita is composed by sages and gods.

Nyayabikasini is considered a comprehensive law that covers various legal aspects, including penal code, civil procedure, and procedural law.

It was written to be applied and implemented in society, and violation of its provisions would result in punishment, including monetary penalties or even the death penalty.

Features of Nyayabikashini

• Unified Written Law: Nyayabikasini was a written law that provided a unified legal system in Nepal during the Malla period.
• Antiquity: Nyayabikasini was established in 1380 (1436 B.S.), making it one of the oldest written laws in the world, predating the Napoleonic Code by almost 500 years.
• Unique Content: Nyayabikasini had unique content that covered various legal aspects, including civil law, penal code, civil procedure, procedural law, and punishment for crimes.
• Influence of Naradasmriti: The law was influenced by Naradasmriti, a scripture describing the code of human jurisprudence, but it was not a direct translation of Naradasmriti.
• Commentary and Translation: Nyayabikasini had commentaries in the Newari language (Maithili and Newari) and was translated into Nepali by Devraj Poudel.
• Legal Aspects Covered: Nyayabikasini covered various legal aspects, including lending, land and property disputes, trade and commerce, fraud, contracts, marriage, defamation, theft, punishment, and divine examination.
• Binding Nature: Nyayabikasini was considered a binding law that required compliance, and disobedience could lead to penalties, including monetary fines or even the death penalty.

Provisions of Nyayabikasini

Lending Case (Transaction): This provision deals with cases related to loans and transactions. It specifies that the obligation to repay a debt taken by the father is shared by all the sons, including divorced sons. If the father fails to repay the debt, the debt can be recovered from the grandson, uncle, brother, and mother to support the family. Older generations are not liable to pay the debt. However, debts incurred for entertainment, quarrels, drinking, gambling, and debts that have been bailed out by someone else are not enforceable.

Subsidy Case (Land/Property): This provision covers cases related to subsidies and land/property disputes. It defines the rules and regulations regarding subsidies provided for land and property.

Sambhuyasmutthan transaction (trade/commerce): This provision deals with disputes related to trade and commerce transactions.

Dattapradaya transaction (donation/wages/wages): This provision covers cases related to donations, wages, and salaries.

Abbhupetyashusrusha dispute clause (slave/wage/labour): This provision pertains to disputes concerning slaves, wages, and labor.

Vikiyasanda dispute clause (buying and selling): This provision addresses disputes arising from buying and selling transactions.

Kritvaanushaya dispute verse (fraud): This provision deals with cases of fraud and fraudulent activities.

Samayasyanpakarma dispute verse (contract): This provision covers cases related to contract disputes.

Territory boundary dispute verse (joint, border): This provision addresses disputes regarding territorial boundaries, joint properties, and borders.

Streepurush yoga (marriage/relationship): This provision deals with marriage and relationship-related matters.

Dayabhaga dispute verse (Anshavanda): This provision covers cases related to inheritance and division of property among heirs.

Sahas Vidad Pada (Penalty): This provision specifies penalties for various offenses and violations of the law.

Speech (Defamation / Cheek Th): This provision addresses cases of defamation and slander.

Scatter (Theft): This provision deals with cases of theft.

Behavior Case (Punishment / Divine Examination / Procedure): This provision covers cases related to punishment, divine examination, and legal procedures.

Taptamashkaran (Divine Examination Addition): This provision pertains to additional provisions related to divine examinations.

Misc.: This provision covers miscellaneous provisions that are not specifically categorized under other provisions.

Provisions related to Caste

The king should not impose the death penalty on a Brahmin, no matter how heinous the crime may be. Instead of the death penalty, all of his property should be seized, or 1/4th can be left for him, or he can be exiled from the state.

Apart from Brahmins, there are 10 places where Kshatriyas, Vaishyas, and Shudras can be punished: the stomach, sexual organs, tongue, both hands and legs, eyes, nose, ears, property, and the whole body.

If a Brahmin is verbally abused by a Kshatriya, Vaishya, or Shudra, they are fined with 100 “niska,” 150 or 200 “niska,” and the death penalty, respectively.

If a Brahmin verbally abuses a Kshatriya, Vaishya, or Shudra, he is fined 50 “niska,” 25 “niska,” and 12 “niska,” respectively.

If a person from a lower caste wishes to attain the same position as a Brahmin or a higher caste, they are either exiled from the state or two pieces of flesh are taken from their body.

The body part of a lower caste person is cut based on the damage or crime committed against a Brahmin.

If a lower caste person spits on a higher caste person, their lips are cut; if they urinate, their penis is pierced; and if they defecate, their anus is cut.

If a lower caste person beats a Brahmin until blood is drawn, they are fined Rs. 100. If they snatch flesh, they are fined with 6 “niska,” and if they break a bone, they are exiled from the country.

If a Shudra starts preaching or teaching religion, the hot oil is poured on their mouth and ears.

Brahmins are responsible for the priesthood. If they fail to perform their daily duty of worshipping God, they are fined the highest amount, i.e., Rs. 1000.

The son of a Brahmin father and a Kshatriya mother is not allowed to wear the ancestral ‘Janai.’ If he does so, he is punished by a hot rod in the shape of the ‘Janai.’

The son of a Brahmin father and a Rajput mother is called ‘Jaise.’ If he performs the task of the priesthood, he is fined Rs. 12.

If a Brahmin marries a ‘Chitrakarini’ or a ‘Bhatyani’ who belongs to a lower caste, he is fined Rs. 24.

If a Brahmin engages in sexual relations with a ‘Laharani’ or a ‘Majhini,’ he is fined Rs. 480, and in the case of women whose husbands are deceased, the fine is doubled. If a Kshatriya commits the same crime, he is fined half the amount.

If a married Brahmin woman has sexual intercourse with a Brahmin man, she is subjected to ‘Jatpatan’ (outcasted), and the man is exiled from the state after his penis is cut.

If a Kshatriya has sexual intercourse with a married Brahmin woman, he is given the death penalty. However, if the woman is a widow, she is outcasted, and the man is fined Rs. 30, with his penis being cut.

If a Vaishya has sexual intercourse with a married Brahmin woman, his penis is cut, and he is fined Rs. 120. If the woman is a widow, he is fined Rs. 60, and his penis is cut.

If a Shudra has sexual intercourse with a married or widowed Brahmin woman, his penis is cut. After that, he is forced to eat it and then finally killed.

In conclusion, Nyayabikashini, also known as Manabnyayashastra or the Code of Human Justice, was a significant legal code promulgated by King Jayastithi Malla in 1380 B.S.

It provided a unified written law system in Nepal during the Malla period and covered various legal aspects, including civil law, penal code, civil procedure, and procedural law.

Pokhrel, Aupson. “Nyayabikashini/Manabnyayashastra – the #1 Encyclopedia of Nepali History.” Encyclopedia of Nepali History , 12 Aug. 2023, itihasaa.com/legal-system/nyayabikashini-manabnyayashastra.

Navigation Menu

Search code, repositories, users, issues, pull requests..., provide feedback.

We read every piece of feedback, and take your input very seriously.

Saved searches

Use saved searches to filter your results more quickly.

To see all available qualifiers, see our documentation .

• Notifications You must be signed in to change notification settings

Yantramanav Devanagari Typeface

erinmclaughlin/Yantramanav

Folders and files.

Repository files navigation

Yantramanav यंत्रमानव.

Yantramanav is a Devanagari typeface family designed by Erin McLaughlin .

The style and weights of Yantramanav Devanagari were designed as a complement to the Latin glyphs of Roboto , a family designed by Christian Robertson.

Yantramanav will be available for free via the Google Web Fonts project.

Feel free to contact me at [email protected] with comments or questions.

##Version 1.000

• 6 weights: Black, Bold, Medium, Regular, Light, Thin
• 366 Devanagari glyphs, covering the Devanagari standard Unicode range of 0900–097F
• 314 Latin glyphs, covering the Latin-2 Unicode range
• Language-specific substitution for Marathi and Nepali glyph styles are not yet supported in this version.

Thank you to Dave Crossland and the Google Web Fonts community.

This Font Software is licensed under the SIL Open Font License, Version 1.1. This license is available with a FAQ at: http://scripts.sil.org/OFL

नेपाली निबन्ध : Nepali Essay

About this app

Data safety.

What's new

App support, more by amit panta.

Nepali Poems

नेपाली कविता को बिशाल संग्रह

Dr. Jayanta Krishna Sharma – Ragat Uttar-Adhunik

डा. जयन्त कृष्ण शर्मा – रगत उत्तर-आधुनिक

रगत त सबैको रातै नै हुन्छ। हो, सानै देखि उसले यस्तै देखेको छ। जयन्तकृष्ण फगत् एक्लै आफैंसँग बात मार्छ: प्रश्न गर्छ, उत्तर दिन्छ आफैं प्रतिवाद गर्छ – रगत सबैको साँच्चै नै उत्तिकै रातो हुन्छ नि ! कसरी हुन्छ त त्यसोभए धेर अथवा थोर हिमोग्लोविन !! लेखापानी पुग्दा-पुग्दै लखतरान परेकी जयमाया हिमोग्लोविन घटेरै हो कि कसो थलासेमियामा थला परेको उसले सम्झेको छ।

आफैंसँग छलफल गर्न खोज्दछ उ, हो, धेर-थोर जेसुकै नहोस् रगत रातो रातै हो। कालो-गोरो जोसुकै नहोस् रगत सबैको रातै हो।

हो त, धनी-गरीब जोसुकै नहोस् काटे रगत् रातै निस्कन्छ। निष्कर्षमा पुगी सक्छ उ ।

बिस्तारै आफैंसँग बात मार्न थाल्छ – काटे रगत साँच्चै रातै निस्कन्छ त ? निस्कँदै निस्केन रगत् नै भने ?? जयबहादुर पहेंलेग्रस्त हुँदा रगतमा प्लेटलेट नै घटिसकेको भन्दै डाक्टर आत्तिएको अनि.… पित्तरोग, फेरि ल्यूकोपेनिया भन्दै दबाई-बुटी गर्दा -गर्दै सर्बस्वान्त सबै-सबै अनि.…

छलफल अब के गर्नु छ र उसले ! रगतकै बीमार हेर्न रगत नै जाँच गर्दा-गर्दै पनि दिनहुँ डाक्टरकै थिएन केही-कुनै छलफल !

र पनि,आफैंसँग छलफल गर्न उद्दिग्न छ उ आफैंसँग मन्थन गर्छ : रगत् उसका निम्ति चिन्हारी हो रगत् उसका निम्ति समानताको प्रतीक हो, मान्यता हो।

अचम्म: मानि ल्याएको मान्यताको पनि यसरी अवमानना हुन सक्छ र ? थापेर राखेको प्रतीकको पनि यसरी विचलन हुन सक्छ र ??

भित्री खबर। जयलाई ब्लड केन्सर : पुष्टी छैन ! उ अस्पताल दगुर्छ। हो, रगत् तीन – तीन महीनामा साटी रखे बिमारी ढुक्क बाँचि रहन्छ। डाक्टर कुरामा अटल छ। जयबहादुर यता गरीब छ। उसको शरीरमा अब आफैंलाई मार्ने रगत बसेको छ। उसलाई आज बँचाई रहेको रगत् भोलि उसैलाई मार्न तत्पर छ। जयन्तकृष्ण छक्क पर्छ: हो, रगत भिन्न छ अनि रगत कमश: भिन्न हुँदै पनि जाँदै छ। कुनै रगत भित्र्याउँदा मान्छे बाँच्छ, कुनै रगत निकाल्दा मान्छे बाँच्छ ! रगत थरी-थरीको ब्लड-बेंकमा छ जयबहादुरलाइ साट्न तर रगत छैन उसलाई चाहिने माइनस् रगत् साथी-भाइ कसैको मिल्दैन। जयन्तकृष्ण अलमल्ल छ। उ आज ठोकुवा गर्न सक्तैन : रगत सबैको रातो, एउटै नै हुन्छ ! आफैँलाई नै घरी-घरी प्रश्न गर्छ – संसार पनि यो के रगत जस्तै नै छ त ? उत्तर छैन। एकैछिन् विसाउँछ। फेरी प्रश्न गर्छ – रगत जस्तै यो संसार छ कि संसार जस्तै यो रगत छ !!

गुवाहाटी विश्वविद्यालय, असम, भारत

Kunta Sharma – Aama

कुन्ता शर्मा – आमा

कवि ! सजिलो हुन्छ आमाको प्रशंसामा कविता लेख्न उत्कृष्ट शब्द संयोजन गर्न भावविह्वलताको प्रदर्शन गर्न हो साँच्चै नै सजिलो हुन्छ आमाको महानताको कविता लेख्न ।

आमाका चाउरी परेका गालाहरू आमाका धूमिल हुँदै गएका आँखाहरू आमाका श्रवणशक्ति हराउँदै गएका कानहरू आमाको सन्तुलन गुमाउँदै गएको शरीर अनि स्मरणशक्ति हराउँदै गएको मस्तिष्क त्यतिबेला साँच्चै नै गाह्रो हुन्छ अति नै असहज हुन्छ कवि ! स्नेहपूर्वक छेउमा राख्न आमालाई ।

आमाको गर्भावस्थाको सकस आमाको कठिन प्रसववेदना आमाले आँखा चिम्म गर्न नपाएको रात आमाले थकाइ मार्न नपाएको दिन अहिले कल्पनामा पनि नआउन सक्छ तिमीलाई अनि टाढै राख्न खोज्छौ तिमी जर्जर भएकी असक्त आमालाई ।

चाउरीले पुरिएका आमाका गालाहरू अस्थिपञ्जर भएको शरीर यौवनका मधुर आकाङ्क्षाहरू सबैसबै नै पोखिए तिमीमाथि नियास्रो, फुस्रो अनि एक्लो जीवनका कष्टकर क्षणहरू बिर्सँदै छोराको कोमल र मृदु मुस्कानमा कसरी जीवन उत्सर्ग गरिन् आमाले आफ्नो लावण्ययुक्त यौवन कसैको न्यानो अँगालोमा रमाउने चाहना हजारौँ इन्द्रधनुषी सपनाहरू कसरी तिलाञ्जली दिइन् आमाले ।

फर्केर आउँदैन बितेको समय नदीमा बग्दै गएको छालजस्तो आमाले आफ्नै बारेमा सोचेको भए आफ्नै सुखमा मात्र रमाएको भए के हुने थियौ होला आज तिमी ? लुटाहा, फटाहा या हत्यारा हली, गोठालो या चाकर आफ्नो जीवन उजाडेर सारीको सप्कोभित्र तिमीलाई नअटाएको भए छोराछेउ बग्दै आउने आँधीबेहरीहरूबाट पहाडजस्तो उभिएर नजोगाएको भए के हुने थियौ आज तिमी ?

त्यसैले कवि ! सुन्दर शब्दहरूको संयोजन गर वाक्यवाक्यमा भावुकता भर रसाऊन् पाठक र श्रोताका आँखाहरू बढून् मुटुका स्पन्दनहरू सजिलो बाटो चुन कवि ! साँच्चै नै गाह्रो हुन्छ वृद्धा आमालाई स्नेहको छहारी दिन बरु एकदमै सजिलो हुन्छ आमाको महानतामा लच्छेदार कविता लेख्न ।

कवि ! मृत्यु भएपछि आमाको सजिलो हुन्छ मूर्ति बनाउन बिहानैपिच्छे फूल चढाउन, धूप बाल्न आमाको नाममा सानो–सानो पुरस्कार स्थापना गर्न श्राद्ध गर्न अनि गतिला–गतिला पिण्ड बटार्न काजक्रियामा खर्च गर्न दान गर्न, भागवत पढाउन सजिलो हुन्छ सबै कुरा गर्न तर निकै गाह्रो हुन्छ असक्त आमालाई आफ्नो सामीप्य दिन आमाका सुखदुखका दुईचार कुरा सुन्न आमाको जर्जर शरीरलाई सुम्सुम्याउन आमाका गालाहरूमा स्नेहको चुम्बन गर्न आमाका थोते गिजाहरूमा हाँसो छर्न कवि ! बरु साँच्चै सजिलो हुन्छ आमाको महानता बखानेर कविता लेख्न ।

Kunta Sharma – Sapana Haru Bhayabaha Hunchhan Kina

कुन्ता शर्मा – सपनाहरू भयावह हुन्छन् किन ?

भयभीत–भयभीत भएर विषम बिपनासित थाकेर फत्रक्क गलेर पल्टिएपछि निद्रादेवीको काखमा बिर्सिएर विसङ्गतियुक्त बिपनालाई सुन्दर शीतल स्वप्नलोक भेटिए हुने बिपनालोकका झञ्झावातहरू मेटिए हुने ।

हत्या, हिंसा र त्रासदीयुक्त वर्तमानहरू भोगेर युद्ध, रक्तपात र आर्तनादहरू खेपेर थाकेको आतङ्कित विश्वप्राङ्गणमा आजित भएर अत्यासलाग्दो बिपनासित सपनामा राहतको परिवेश भेटिए हुने बिपनालोकको निराशा मेटिए हुने ।

जँघारजस्तो जाग्रत् अवस्था छाडेर आक्रान्त भएर लथालिङ्ग बिपनासित प्रवेश गरेपछि स्वप्नलोकमा दुखेर मरणान्त भएको चेतना पुगेपछि विश्रान्तिको स्वप्नमन्दिरमा मन कष्टका पहाडहरूले नथिचिए हुने हृदयकुञ्जमा चिन्ताको तिर नरोपिए हुने ।

बलात्कृत विखण्डित बिपनासँग थाकेपछि सन्त्रासको डढेलोले नराम्ररी पाकेपछि अप्रिय अत्यासलाग्दा चित्रहरूले बिपनालाई नपछ्याए हुने प्रस्तर स्वप्नलोकमा काँडा नओछ्याए हुने । दिनदिनै अनुहार फेरेर आउने समस्याका तिरहरूले हरेक घुम्ती र दोबाटामा भेटिने चिन्ता र पीरहरूले कतै चिमोटिएर कतै लुछिएर भुतुक्क दुखेको मन भतभती पोलेको छाती फत्रक्क गलेको शरीर जब पस्रन्छ गहिरो नीँदको दुनियाँमा त्यतिखेर त्यो सपनाको स्पर्शहीन लोक सुन्दर शीतल भए हुने बिपनाको व्याकुलताले नछोए हुने । बारूदको धुवाँभित्र हराएका गाउँ र सहरहरू दन्किएका डढेलाहरू अनि भताभुङ्ग भएका रहरहरू बर्बरताका हृदयविदारक दृश्यहरू मूच्र्छित–मूच्र्छित हुन पुग्दै समस्याका पहाडहरूले ङ्याकिएर बिपनामा निद्रापछि शान्त प्राङ्गण भेटिए हुने निराशाको कालो छाया मेटिए हुने ।

आजित भएर लथालिङ्ग बिपनासित सिरानी हालेर अस्तव्यस्ततालाई बल्लतल्ल आएको एकझप्को निद्रा आँखाहरूसँगै बाँधिएपछि चेतना अवचेतनामा फेरिएपछि प्रवेश गरेपछि स्वप्नलोकमा शरीर निचेष्ट भएपछि पनि रातको पर्दामा सपनाको पोखिँदै जान्छन् अनिष्टतम दृश्यहरू घेरिँदै जान्छन् भयावह ध्वनिहरू अनिच्छित युद्ध र सन्त्रासहरूले पछ्याउन छाड्दैनन् किन ? सपनाहरू भयावह हुन्छन् किन ?

सपना त आखिर सपना न हो के जान्छ कसैको त्यो त छहारीमुनिको चौतारीझैँ भए हुने त्यो त वसन्तको सुन्दर फूलबारीझैँ भए हुने डढेलोजस्तो परिवेशले पोलेको मनमा उमङ्गका तरङ्गहरू डुलिदिए हुने प्रसन्नताको इन्द्रधनुष झरिदिए हुने तर सबै–सबै कल्पना हुँदै छ विकृतिले बिपनाको सपनालाई छुँदै छ सबै कुरा उस्तै–उस्तै छ सपना पनि बिपनाझैँ दुरूस्तै छ चाहना तनावमुक्तिको, चाहना आत्मसन्तुष्टिको बलात्कृत, तिरस्कृत हुन्छन् किन ? सपनाहरू भयावह हुन्छन् किन ?

रातहरू अझ प्रपातयुक्त बन्दै छन् कोमल स्पर्शहरू अझ आवेगयुक्त बन्दै छन् मगनमस्त छन् सबै आफ्नै धुनमा ग्रहण लागेको छ सद्भावनाको जूनमा छाडिदिऊँ बिपना त जे छ जस्तो छ पुगेपछि विश्रान्तिको स्वप्नमन्दिरमा दुखेको चेतनालाई, घाइते भएको मनलाई शीतल लेप गरिदिन पाए हुने तर उपेक्षित गर्दै सुख–शान्तिका तिर्सनाहरू अवसादका छायाहरू निरन्तर पछ्याइरहन्छन् किन ? सपनाहरू भयावह हुन्छन् किन ?

Anju Grg – Udiraheka Chhan Yo Mero Man

‘उडिरहेका छन् यो मेरो मन’

के भयो मलाई,आज यो मन बसमा छैन मेरो पंख त छैन तरै पनि उडिरहेका छन् मन मेरो।

उसले मायाका दुई शब्द के राखेथ्यो, यो मन आकाशैमा उड्न थाल्यो।

शब्दका प्रभाव यति धेरै रह्यो त्यसैमा यो मन डुब्दै गयो।

उसको भनाइले मनभित्र छोयो, आँखामा सपना निरन्तर बड्यो, उसको भनाइले यो मन छोयो।

केहिछणको मिठो बोली कानमा आइपर्यो, मनलाई खुशी पारी दङ्ग बनाई गयो। यो मेरो मन आज उडेर गयो।

बादलवारी- बादलपारी गरी उडिरहेका छन् यो मन आज चरिसरी। एक ठाउँ पछि अर्को गरी उडिरहेका छन् यो मन आज चरिसरी।

मिठा- मिठा भावनालाई प्रस्फुतित गर्न शब्दले पनि दिइरहेका छन् साथ बयान गर्न।

हृदयको कुनाबाट आईरहेका छन् मिठो धुन त्यस धुनमा मिसिएका छन् मायाका अविग्न गुण।

नाच्न चाहन्छ आफ्नै गीत को धुनमा मग्न बनि, बग्न खोज्दैछन् कसैको हाथमा नअडिने गरी।

यो मेरो मन आज उडिरहेका छन् अविरल गतिमा बगिरहेका छन् आफ्नै बसमा छैन आज पंख छैनन् तरै पनि उडिरहेका छन्।

Damodar Pudasainee – Masada Bhagnawashesh Ma Jeevan Ko Sugandha

दामोदर पुडासैनी किशोर – मसाडा भग्नावशेषमा जीवनको सुगन्ध

मन बलियो बनेको बेला नचाउँन सकिन्छ सँसारलाई आफ्नै मुठ्ठिमा निष्फिक्री चाल्न सकिन्छ पाइला घनघोर साँपमार्ग र अग्नीनदीहरूमा र ,खडा गर्न सकिन्छ दरबार शुष्क मरूभूमिका डाँडाहरूमा हजारौ मान्छेका पाइलाहरू सँगै हिँडदैमा सुरक्षित नठान कहिलेकहि जीवनभन्दा मृत्यु प्यारो लाग्ने क्षणपनि आउँनसक्छ सामुहिक यात्रा त्यागेर सामुहिक आत्महत्या सवल र मीठो लाग्नसक्छ बिउ च्याप्न नसक्ने माटोमाथि कसैले ठड्याइदिनसक्छ आलिसान महल उभ्याइदिनसक्छ जतासुकै किल्लाहरू परेड खेल्छन् सिपाहीहरू घामको ओजदार छातिमा समय ढलेपछि भने खण्डहरमा परिणत हुनु बाहेक के गर्न सक्तछ र जीवनले पनि ? बाँच्ने क्रममा कुन अनकन्टारकोलागि खनियो बाटो कहाँ कहाँ खनिए आशाका कुवाहरू कत्ति गरिए अहमका घोषणा जीवनका खण्डहर र भग्नाबशेषहरूसँग सोधिरहेछु घरका केही अवशेषहरू भेटिए केही भेटिँए पुराना लत्ता कपडा भेटिए केही पुराना चित्र,गीत र सँबादका हरफ यिनै साक्षीहरूका माझमा बसेर जीवनको मीठो जूनको रोशनी चाखिरहेछु जीवनका खण्डहरहरू छामेपछि मृत सागरमा पनि एउटा बिरूवा उमार्ने साहस बढेकोछ खण्डहरनै होस् कसैको उपस्थितीले मात्र ब्युँझनेरहेछ जीवन म एक्लै छु र ,सधैं तिमी आउँने बाटोमा आँखाहरू उमारिरहेछु

-२०७५ फागुन ३० विहीबार(२०१९ मार्च १४) मसाडा,इजरायल

Shyam Dahal – Mero Rampur

श्याम दाहाल – मेरो रामपुर (मधुपर्क जेठ, २०६८)

नागी नाघेर लेकाली कुद्छ कुइरो उँभैतिर चुइँयाँ स्थान पुगी फक्र्यो, पानी बोकेर बादल गज्र्यो धुम्धाम आकाश चम्की बिजुली झिलमिल पानी वर्षेर माटाको, सुगन्धमय रामपुर उच्च पर्वत मालाले, घेरेको छ उपत्यका छाँगा सुन्दर झर्नाले, चारैतिर सुशोभित हिमका कण बोकेर वायु घुम्छ सबैतिर यिनकै काखमा जन्म्यो सुरम्य टार रामपुर लेक-बेँसी घुमी पन्छी यसैभित्र रमाउँछन् प्रकृतिका नयाँ भाका, घर-घरै पुर्‍याउँछन् यहीँको पञ्चतत्त्वमा, बिउँत्यो सकल जीवन शिवदूती बगिरहन्छिन् जीवन-मरण-साथमा कोसौँ पाउ पसारेर, सुतेझैँ लाग्छ रामपुर सबैका साथमा आशीष दिन्छन् उनका दुवै कर बाहुन, क्षत्री, दमैं, सार्की, घर्ती, कामी, सबैतिर जन्म-मरणका घाट, सबै हिन्दू बराबर दिन-रात खियाएर, पौरखी कर्म-पाखुरा पसिना फल्दछन् मोती भाग्य-रेखा बनी पूरा दायाँ-बायाँ कर्म-नदी, सुसाई बग्दछन् जब लाखौं तरङ्ग फालेर, जगाई दिने रामपुर मनका भाव बिउँझेर, देखिन्छ दिव्य-सुन्दर जेसे, पातले सोलाखर्क, थुम्की ककनीका वन चिसापानी कटुँजेकै, थाप्ला छन् हिमका घर ओर्लिन्छन्, दूधका छाँगा, मनमोहक सुन्दर वन-पात सँगै हिंड्ने काम आफ्नो भए पनि मन बोकेर अर्काको, आफैँभित्र लुकाउने कहाँ-कहाँ ? पुगेका छन् ? गाउँ थियो एकै घर सम्झनाका तरेलीमा उर्लिंदै आउँछ रामपुर

रामपुरटार, ओखलढुङ्गा

Rakesh Karki – Gaunle Haru

इन्जिनियर राकेश कार्की – गाउँलेहरु

रातदिन कुटोकुम्लो गर्ने गाउँलेहरु जति जोताए पनि मुस्काउने गाउँलेहरु भोकभोकै बगेका पसिना सुकाउनेहरु मन भरीको दुःख आफैभित्र लुकाउनेहरु तर पनि भोलीको मिठो आशमा रमाएकाहरु एक्कैछीन आनन्दले हातगोडा फिंजाएकाहरु आज अलपत्र यत्र तत्र छरिएका छन् कति त माटो मुनी त्यसै पुरिका छन् ।। मास्न सक्नेले शुरुमै जड्गल मासे पशु पंक्षी अनि वन्य जन्तु नाशे अहिले हेर गाउँलेहरु मासिदै छन् गाउँ गाउँ निसास्सिदै छन् ।। अन्तरिक्षमा घुम्दै मार्ग खोज्नेहरु मङ्गल ग्रहमा पनि पुग्न खोज्नेहरु यहाँ मङ्गल ग्रह पुग्नुभन्दा कति गाह्रो छ नवैवटा ग्रह चढनुभन्दा कति साह्रो छ आफू जन्मेको गाउँ पुग्नलाई आफू हुर्केको आँगन टेक्नलाई भोकै भए पनि हातगोडा फिजाउनलाई निष्फिक्री पसिनाले शरीर भिजाउनलाई ।। निराशा छ गाउँलेसँग अब आशा छैन मेलापातमा रमाउने पिरतीको भाषा छैन पसिना छ गाउँलेसँग गाउँको खेत बाँझो छ विस्तारित परिवार अब सास धान्न गाह्रो छ तरुल भ्याकुर खोतलुँ भने आफ्नो गाउँ छैन अलपत्र शहरको पेटीमा, भीख मागेको हैन बोल्दै बोल्दैन गाउँले खाली मनभित्र रुन्छ गाउँलेले बोले पनि अब कसले पो सुन्छ ।।

लस् एन्जेलस्

Prakash Sapkota – Jasai Timro Hridaya Ko (Nepali Gajal)

प्रकाश सापकोटा – जसै तिम्रो हृदयको (गजल)

जसै तिम्रो हृदयको आकार बदलियो सोच्यौ होला तिमीले यो संसार बदलियो

सम्झन्छु नानाथरिका कसम, किरिया ती हो, छैन फाइदा अब जो पत्यार बदलियो

गाउँछु, गाउँछु नि जिन्दगीको गीत अझै त्यो अर्कै कुरा हो, सहसा झन्कार बदलियो

जिउँछु जिन्दगि, सकार्छु भोगाई अनौठा फरक यत्ति हो, जिउने आधार बदलियो

– ट्रोम्सो, नर्वे (05.11.2012)

Tanka Subba – Manchhe Lai Manchhe Bata Banchit Garnuma

टंक सुब्बा – मान्छेलाई मान्छेबाट बञ्चित गर्नुमा

एउछा मान्छेलाई मान्छेबाट बञ्चित गर्नु भनेको खेल होइन दैवको दोष होइन भाग्यको कर्म होइन भावीले लेखेको श्राप होइन सतिले दिएका निर्विवाद खेलवाड हो दोस्रो मानवको ।

एउटै पङ्तीमा उभिएको मान्छे एउटै संसारमा जन्मेर हुर्केको मान्छे किन ठूलो र सानो हुन्छ किन घृणा र माया हुन्छ किन अधिकार जन्मसिद्घ खोसिन्छ मान्छे एउटै हुनु पर्ने हो किन मान्छेबाट वञ्चित गरिन्छ निर्विवाद दुष्टचाल हो दोस्रो दानवको ।

स्वतन्त्र जिउनु नैर्सर्गिक अधिकार किन स्वतन्त्र छैनन् जीवनहरु किन निरीह छन् मनहरु किन वर्वादीमा छन् खुशीहरु किन मृत्युमात्र कुर्नु विवश छन् मान्छेहरु त्यसैले एउटा मान्छेलाई मान्छेबाट वञ्चित गर्नु भनेको खेल होइन दैवको दोष होइन भाग्यको कर्म होइन भावीले लेखेको श्राप होइन सतिले दिएका निर्विवाद महाजाल हो दोस्रो महामानवको

Bhupi Sherchan – Naya Barsha

नयाँ वर्ष नयाँ सरुवा भई आएको हुलाकेझैं झोलामा सुर्जेको एउटा पुलिन्दा बोकेर छानामाथि वैशाख हिँडिरहेछ भारी अल्छी पाइला सारेर भित्ता-घडीको लङगूर हल्लिरहेछ उसको पदचापले ट्वाक्……ट्वाक्……..ट्वाक्……..ट्वाक् निस्तेज Continue reading “Bhupi Sherchan – Naya Barsha”

Laxmi Prasad Devkota – Saghan Tamisra Prati

क. ए आलोक–विलोपिनी ! घन–कजली निशि ! लाश दिवसकी निस्पद ! रुप, रागका वैभव बहुविध अस्ताचलमा सल्काई, ध्वान्तजटा बाक्ला बिखरी, विश्वभस्मालेपा ? बाँध्यौ अचल समाधि, निस्तब्ध, विलीन हिमाली डाँडामा ? महामृत्युकी छाया सरि ए ! विशाल शून्य झैं साकार !

ख. त्रासोत्पादक छायाहरुको तहबह मिसीकन बाक्लो तमको पारावार सदृश तिमी, आनाकधरा, हाम्रा चेतन–चट्टानहरुमा ठक्कर दिन्छयौ, प्रतिक्षण, प्रतिक्षण, झस्काई बराबर, भूबालब बिचरा !

ग. ए महानिद्रा झरेकी, निश्चल पदमा, जग ढाकी ! यमलोकी ए शून्यालोक ! तिम्रो भीषणताका समक्ष आँखा चिम्ली जीवहरु मूर्छा पार्छन् चैतन्य !

घ. यत्तिकै हो रङ्गीचङ्गी विविधतायुत जग इतिहास ? अनुसन्धान आशा, अभिलाषा ? मूक रहस्यकी मुटु ! ए अदुष्य ! बोल ! तमिस्रा ! निश्वास ! महाशून्य मात्रका अश्रुत छालले ठोस किनारा खान्छन् सारा ? बैरी, उक्ली, तमका धारा ? जीवनको यो भाँडोभरि के ? शून्य भरिन्छ ? आह ! सारा ?

ङ. ओ मट्टी ! ओ मट्टी ! रायो–दाना थिचिएँ ! थिचिएँ ! किचिएँ ! लौन ! तालुपट्ट छु ! निस्पट्टी !

च. आलोककणी झैं स्वकीय पिलपिल–अस्तित्व उपर अशङ्क, निसास्सीँदो छु, तिमिरक्षारमा, त्यो क्षुद्र उडु झैं घन–धाँजामा, सानो, मानो आशाहीन !

छ. ए मेरा हराएका धनकी चोर्नी ! गतवस्तुकी ए काली कारा ! चिरिई फुट् तँ निजी, निठुर उर फारी ! हेर् तँ ! तमिस्रा निश्चेता ! भित्र छ तारा, तारा !!!

Shekhar Dhungel – Eutai Chiso Chhat

आफ्नो जीवन आफ्नै हुन्छ सुन्दिन म तिम्रो बात भन्छ्यौ भने मायालु किन चाहियो हामीलाई अब अँध्यारो रातको लागि मात्र यो एउटै चिसो उही एउटै चिसो छत

दु:ख जति आँफै बोकी सुख दिए तिम्रै भागमा रुनु परे Continue reading “Shekhar Dhungel – Eutai Chiso Chhat”

Madhav Prasad Ghimire – Gauri Khanda Kavya – 008 – Hamro Bhet Hundaina Ho Ki Kahilyai

नेपाली हरिया पहाड वनका यी घाम–छायाहरु हामी दम्पति, शान्ति कान्ति कलिला, यी मोह–मायाहरु यो संयोग जुटाउने कुन थियो कल्ले बिगार्यो अनि हाम्रो भेट हुँदैन हो कि सँगिनी ! धिक्कार कैल्यै पनि

पृथ्वीमा अबदेखिलाइ Continue reading “Madhav Prasad Ghimire – Gauri Khanda Kavya – 008 – Hamro Bhet Hundaina Ho Ki Kahilyai”

Rabindra Nath Thakur – Mandir [From Geetanjali]

मन्दिर पुजारी ! भजन, पूजन, साधन, प्रार्थना यमि सबैलाई एकातिर राखिदेऊ । ढोका बन्द गरेर मन्दिरको कुनामा किन बसिरहेछौ ? आङ्खनो मनको अन्धकारलाई लुकाएर बसिरहेछौ, तिमी कस्तो पूजामा एकचित छौ ? आँखा खोलेर Continue reading “Rabindra Nath Thakur – Mandir [From Geetanjali]”

Damodar Pudsainee – Dunai

दामोदर पुडासैनी किशोर – दुनै

डाँडाका छालहरूमा कुहिरोको टोपि पहिरेर जूनेली चित्रमा अनुबाद हुन खोज्दैछन् पहाडहरू नदीका महान मूर्च्छनाहरू सुँघेर खोजिरहेछु मैले कसैको पहाडभन्दा अग्लो बिश्वास

साँझहरू सर्बस्व सुम्पेर सपना देख्न लालायित छन् जीवन भित्रका पिलपिले ताराहरूको

हरेक साँझ पिउँदा पिउँदै थकित बनेको शरीर र, यारचा गुन्भुको जोड घटाउ ठूली भेरीको बहाब जस्तै अनन्त बनेको छ जसरी गुमनाम भागेको पतिको संझनालाई इख्याउँदै पालैपालो जिल्लाका ठूला हाकिमहरूलाई स्कचका बोतलबाट झिँगिन टि सर्ब गरेर ईच्छा आकाँक्षाका सूचिहरू सूचिकृत गराउँन सफल हुन्छिन् सधैं सहरकै सर्बोत्कृष्ठ मैतालु मैसाब

शहरका घरका छानामाथि ठड्याइएका लिँगाहरूमा मायाका नेजा फेर्ने हतारो छ हरेक नीला शरदहरूमा

लुकिचोरी लाएको मायाको मोल नौ लाख चुक्ता गरेको छ भर्खरै भियाग्राको पारखी यारचा ब्यापारीले हरेक क्षण चुकुलको चाँजोपाँजोमा तम्सिरहेका सरकारी कर्मचारीहरूबाट तल्लो दुनैदेखि उपल्लो दुनैसम्मका होटलहरूमा कटुवाल घोषणामा हुँदैछ पाएको,लाएको र खाएको अमिलो पारदर्शन

जागिरमा भर्खर छिरेका लोक सेवाका प्रियपात्रहरू ‘यसमा के छ ?’ र ‘ यो के कुरा हो ? ‘ को जबाफ खोज्दै भौतारिरहेछन् भेरीका किनारहरूमा

उता भर्खरैको निर्वाचनमा जोड घटाउ बिगार्न सफल जनप्रतिनिधि दफा उपदफा लेखेको पुस्तक नभेटेर र, कर्मचारीको अपब्याख्यामा धर्मराएर कुर्लेर भाषण गर्छ – तालाकुचि बोक्न्याहरूलेनै यहाँ ध्वस्त पारिरह्याछन् राष्ट्रको ढुकुटी

जुफाल ,मोतिपुर र कार्कीबाडाबाट पाचघण्टा पैदल हिंडेर दश रूपैयाँ दाना स्याउ बेचेका रानीसाहेब र मैसाबहरूले झिसमिसेमै सुरूप सुरूप पिएका छन् सिन्के चाउचाउको पिरो झोल र किनेका छन् साँझलाई एक बोतल खोयाबिर्के फर्कदा भेरीको झोलुँगे पुल तरेर माग्दैछन् डाक्टर श्रीकान्त अग्रवालसंग रातमा पसिना आउँने र दिनमा पेट फूल्ने रोगको औषधि भित्रभित्रै उगुच पल्टेका कयौ घाउहरूले टनटनि दुखाइरहन्छ रात र दिनलाई त्यो सबै डाक्टरलाई देखाउन लाज लागिरहेछ उनीहरूलाई

जिल्लाको ब्यथा टुँगियोस् जिल्लामै नआओस् राजधानीमा एउटा गहन चिन्तनमा छ सिँहदरबार उता छार्का ताँगसोँग,भिजेर,तिन्जे र सालदाँगमा राज्य पुग्नै नसक्ने निर्णयमा पुग्यो जिल्लाका भद्र भलाद्मी र कर्मचारीको बैठक

लावन,शहरतारा र धो तिरबाट झरेका एकहूल घोडचढीहरू भर्खर ओर्लेका छन् पहेला घोडाहरूबाट ठूलीभेरीलाई कहाँनेर थिचेर बिच्छ्याउन सकिन्छ एउटा आरामदायी ओछ्यान कर्के नजरले हेर्दैछन् कुना कुनाका मान्छेहरू

हतारमा गाँसिएको एउटा दूनो फनफनी घुमिरहेछ भेरीको अलल्ले छालहरूमा

सुनको सिरानीमा मस्त निदाइरहेको राजकुमार सपना देखिरहेछ ब्यूँझेपछि धामी पतुर्ने

दुनै,डोल्पा,२०७४ भाद्र ३० गते शनिबार ।

Sushma Manandhar – Chha Ki Chhaina (Nepali Gajal)

सुषमा मानन्धर – छ कि छैन (गजल)

हाँगा हाँगै पालुवा झुले फूलको डाली छ कि छैन

रोपेर मात्र हुन्न फूल हुर्काउने माली छ कि छैन

भर्यौ होला मनका कुना कतै खाली छ कि छैन

कति गर्छौ रीसै मात्र दिने Continue reading “Sushma Manandhar – Chha Ki Chhaina (Nepali Gajal)”

B J Bantawa Rai – Buwa

बि. जे. बान्तवा राई  – बुबा!

बुबा! कतै तिम्रा सन्तानहरुको मायाबाट ओझेलिएका त छैनौ, तिमी? सबैले आमा सम्झिदा आमासँगै लहरिने बुबालाई बिर्सिंदा, तिमीलाई पिंडाले भतभती पोलेको त छैन? लाग्दो हो तिमीलाई, मैले कहिल्यै माया मेरो सन्तानलाई दिन सकेनछु ताकी आज म मेरै सन्तानको माया बाट, सम्झना बाट क्षितिज भित्र थुनिएको छु। लाग्दोहोला कहिलेकाहीं तिमीले गरेका सबै दुख तिम्रा सन्तानहरुले देखेनन। लाग्दो होला तिमीले एकान्तमा रुएका आँशुहरु कसैले देखेनन अनी तिम्रा ति फोका उठेका हातका निशानीहरु तिम्रा सन्तानले देखेनन, लाग्दो होला कतै तिमी एक्लै त छुईन यहाँ भनेर, सुम्सुम्याउदो होलाउ तिम्रो पिल्सिएको पिठ्युँ, अनी तिम्रा तालुहरु जहाँ सन्तानको भारले किचिएका, अनी पटक पटक कर्तब्य बोक्नुको पिंडा, त्यसै त्यसै छटपटी हुँदोहोला, डाको छोडी रोऊँ भने हुतीहारा भन्ने डर, नरोऊँ भने आज बैंशले डाँडा काट्दा सन्तानहरुले आमा च्यापी बिर्सिंदाको पलहरु तिमीलाई धेरै दुख्दो हो, तिम्रा ति पाईतलाहरुमा अझै ति तिखा काँढाको डोबहरु होलान, हिंजो सन्ताहरुको लागी त्यो उकालो ओरालो अनि भञ्ज्याङ चौतारी गर्दै बिताएका क्षणहरु कतै तिम्रा ति मस्तिष्कमा कालोबादल झैं मडारिएका त छैनन? तर,,,, तर,,,, यदी तिमी यी सोंचहरु सँग निस्सासिएका छौ भने, अनी यी कालामन सँग आत्तिएका छौ भने, आजै त्यागी देऊ सबै ति तिम्रा शंकाहरु, तिम्रा सन्तानहरु तिम्रा लागी मात्र मौन छन, तर तिम्रो महत्व त्यहाँ छ, स्वास र जिबन झैं तिम्रा सन्तानहरु तिमी बिना अनी तिमी तिम्रा सन्तान बिना कहिल्यै कहिल्यै पुरा हुन सक्दैनौ। तिमीलाई मौनतामा छोडेर कहिल्यै भाग्न सक्दैनन तिम्रा सन्तानहरु, उनीहरुलाई थाहा छ, तिमीले दिएको ओतहरु तिमीले पिएका चोटहरु, अनी तिमीले मेटाएका दुखका खोटहरु, तिमी त्यो अँध्यारो जलिरहने एउटा दीप हौ, मोतीको उज्यालो केवल अँध्यारोमा देखिन्छ रे, तिमी त्यो मोती हौ, जुन युगौंयुग असल पिता बनेर उभिएका छौ नि-सन्देह, नि-संकोच अटल सगरमाथा झैं अटल हिमालय झैं

Saroj Dhital – Aanshu Ra Utsav

सरोज धिताल – आँसु र उत्सव

सक्नेहरू भन्छन् उत्सव हो जिन्दगी– रमाऊ हावामा उडिरहेछन् अवसरहरू हात बढाऊ र च्याप्प समाऊ ।

आँखामै अल्झिन्छु एकछिन् भन्दा पनि मुहारमै टल्किन्छु एकछिन् भन्दा पनि आश्रय Continue reading “Saroj Dhital – Aanshu Ra Utsav”

Yuddha Prasad Mishra – Janaghosh

युद्धप्रसाद मिश्र – जनघोष

हाम्ले आज अमानवी दमन यो बिर्सेर के पाउने बाँचेको छ परम्परा रगतको सट्टा रगत नै लिने खाई घातक मार दुर्दमनका पीडा सहन्नौं अब खप्नुसम्म खप्यौं दुरापद ठूला हेरी रहन्नौं अब

आगो आज उठी सक्यो झुपडीमा बन्दै गई उन्मना हाम्रो के अब झुक्न सक्छ र यहाँ विज्ञानवादी फना उठ्दैछन् हँसिया हलो र खुकुरी खुर्पी खुँडा बञ्चरा उठ्दैछन् नवचेतना सजग भै आत्मा भएका दरा

पथ्र्यो के जनमुक्तिको विजय श्री अध्यात्मदेखि तल टथ्र्यो के बदला नलिकन त्यसै हाम्रो रगतको भल दिन्छौं पारि सखाप नै प्रतिक्रियावादीहरूको हठ उम्लेको छ असह्य भै हृदयको हाम्रो व्यथा उत्कट

धर्तीमा सुखशान्तिका किरणले र्छाईदिने लक्ष्यका हामी न्याय उचाल्न वीरगतिको बाटो लिने पक्षका पीडाग्रस्त बनी गई शरणमा पर्दै ठूलाका मुनि सच्चाइसित थर्र थर्र डरले नार्मदको के जुनि ?

(युगज्योति २०४६)

Bikram Subba – Basanta

खैँचेर ताँदो हिमालले शिशिरका सिरेटा फटाफट प्रहार गर्‍यो वृन्दावनका पहेँला पातहरु पटापट ढले.. बोट विरुवाहरु बेवस्त्र नाङ्गा भए घात प्रतिघातपछि हारेका रुखका हाँगा-हाँगा… र उमेर पुगेका यौवना विरुवाहरुलाई Continue reading “Bikram Subba – Basanta”

• Terms & Condition
• Privacy policy

• _Multi Dropdown
• __Dropdown 1
• __Dropdown 2
• __Dropdown 3
• ApplicationLetter

मेरो देश नेपाल बारे निबन्ध | Essay on my country nepal in nepali

मेरो देश नेपाल बारे निबन्ध | essay on my country nepal in nepali , मेरो देश नेपाल बारे निबन्ध (१५० शब्दहरु ) mero desh essay in nepali language, मेरो देश को बारेमा निबन्ध 200 शब्दमा essay on my country in nepali in 200, मेरो देश नेपाल बारे निबन्ध (२५० शब्दहरु ) mero desh nepal essay in nepali, मेरो देश को बारेमा निबन्ध 300 शब्दमा essay on my country in nepali in 300, मेरो देश नेपाल बारे निबन्ध ( ५०० शब्दहरु) essay on my country nepal in nepali in 500 words, recommended posts, post a comment.

Thanks for visit our site, please do not comment any spam link in comment box.

एक टिप्पणी भेजें

Contact form.

• Privacy Policy

• _Multi DropDown
• __Nepali Rashifal
• __Today's Nepali Date
• __Nepali Unicode
• Model Questions
• NEB CLASS 12

नेपालमा पर्यटनको बारेमा निबन्ध | Tourism in Nepal Essay in Nepali |

 निबन्ध १

नेपालमा पर्यटन को बारेमा निबन्ध 150 शब्दमा

वर्षौंको दौडान पर्यटन फस्टाउन उद्योगको रूपमा विकसित भएको छ। सिंगापुर, क्यारिबियन, जापान, हंगकंग (अहिले चीनको अधीनमा), थाइल्याण्ड र यहाँसम्म कि मलेसिया जस्ता साना देशहरूले पनि पर्यटकहरूको आयको साथ ठूलो प्रगति गरेका छन्।

नेपालमा सरकार र जनतामा पर्यटनबाट हुने आय त्यस्ता देशहरूको तुलनामा आंशिक मात्र हुन्छ। यसका लागि धेरै कारणहरू हुन सक्छन्।

प्रभावकारी र ठोस कदम चालेमा नेपालको पर्यटन एक व्यावहारिक उद्योग बन्न सक्छ। सबै अवरोध र उत्पीडन जुन पर्यटकहरूलाई डराउँदछन् हटाउनु पर्छ। पर्यटन मामिलाको केन्द्रमा रहेका व्यक्तिहरू जस्तै पर्यटन मन्त्रालयका अधिकारीहरू, एम्पोरियम-होटेलियर्सका मालिकहरू आदिलाई शिष्टाचारि हुनुपर्दछ र पर्यटकहरूलाई दिइनु पर्ने आदर्श व्यवहारको ज्ञान पनि हुनुपर्दछ।

नेपाल पर्यटकहरु को लागी असंख्य आकर्षण छ। देशभरि धेरै सुन्दरता र दर्शनीय ठाउँहरू छन्। ठूला शहरहरूमा धेरै राम्रा होटलहरू छन् र त्यहाँ राजमार्गमा टुरिष्ट कम्प्लेक्सहरू छन्। त्यहाँ धेरै स्थानहरू छन् जहाँ पर्यटकहरूले साहसिक खेलहरूको मज्जा लिन सक्छन्। नेपालमा यति धेरै प्राचीन मन्दिरहरू, मस्जिदहरू, किल्लाहरू र अन्य ऐतिहासिक स्थानहरू छन् जुन विभिन्न देशका पर्यटकहरू हेर्न जान चाहन्छन्।

हाम्रो दूतावासहरूले सबै महत्त्वपूर्ण चीजहरू मानिस र सरकारहरूलाई अन्य देशहरूको वस्तुहरू र स्थानहरूका बारे आपूर्ति गर्नुपर्दछ जुन पर्यटकहरूलाई आकर्षित गर्न सक्दछन्। पर्यटकको आगमन र नेपालमा बस्न सकेसम्म सजिलो, पहुँचयोग्य र बढी सजिलो भएको हुनुपर्दछ।

निबन्ध २

नेपालमा पर्यटन को बारेमा निबन्ध 200 शब्दमा

पर्यटन संसारको एक ठूलो उद्योग को रूप मा उदाएको छ। विगत दुई दशकको अवधिमा द्रुत गतिमा विकास भइरहेको यस संस्थाले आज विश्वको उत्पादनको प्रतिशत भन्दा बढी हिस्सा ओगटेको छ र विश्वव्यापी रूपमा करीव १५० करोड मानिसहरूलाई रोजगार दिन्छ। दोस्रो विश्वयुद्धको अन्त्य देखि, यो विशाल राजस्व र वृद्धि सम्भावित विकास र आज एक अद्वितीय प्राकृतिक नवीकरणीय स्रोत उद्योग को रूप मा खडा छ।

पर्यटन — यात्रामा आधारित मनोरन्जनले मानिसहरूलाई परिवर्तन गर्ने ठाउँहरू र दैनिक जीवनको एकलताबाट विश्राम प्रदान गर्दछ। यसले विभिन्न राष्ट्रका मानिसहरूलाई एक साथ ल्याउँदछ, तिनीहरूलाई एक अर्काको परम्परा र जीवनको अन्य पक्षहरूको नजिकको सम्पर्कमा आउन अनुमति दिदै। यसले सुन्दर देशको प्राकृतिक सौन्दर्य र विगतका सम्पदालाई अन्य देशहरूका लागि देखाउँदछ। प्रक्रियामा प्राप्त ज्ञान र अनुभवले अझ बढी समझ र सहिष्णुता निम्त्याउन सक्छ र विश्व शान्तिको प्रवर्धन पनि गर्न सक्दछ।

पर्यटन सामाजिक, सांस्कृतिक वा वातावरणीय अवरोध पैदा गर्न सक्छ। सबैभन्दा ठूलो चिन्ता भनेको वातावरणलाई हुने क्षतिको हो। अधिक पर्यटकहरूलाई आकर्षित गर्न, विशाल रिसोर्टहरू निर्माण गरिन्छन् जुन स्थानीय आर्किटेक्चरल शैली वा ईकोलजीलाई ध्यानमा राख्दैनन्। अन्धाधुन्ध निर्माण र पर्यटकलाई पानी र फोहोर मैला सुविधा र मनोरञ्जनात्मक व्यवस्था प्रदान गर्ने प्रयासको परिणामस्वरुप प्राकृतिक प्रणालीहरु नष्ट हुनेछन्। वातावरणीय स्रोतहरूको अत्यधिक प्रयोगले पारिस्थितिक सन्तुलनलाई बाधा पुर्‍याउँछ।

सुरक्षित पर्यटन प्रवर्द्धन गर्न यो एक लाभदायक उद्योग नै रहेको सुनिश्चित गर्दै पर्यटनको बृद्धिमा अवरोध पैदा गर्ने कारकहरू बुझ्नु र प्रभावकारिता बुझ्नु आवश्यक छ।

निबन्ध ३

नेपालमा पर्यटन को बारेमा निबन्ध 250 शब्दमा

पर्यटनको अर्थ आनन्द, मनोरंजन, दृश्यावलोकन इत्यादिको लागि भ्रमण गर्नु भन्ने हो । संस्कृति, कला, ऐतिहासिक एवम्, धार्मिक स्थलहरू पनि पर्यटकहरूलाई आकर्षित गर्दछन् । नेपालका हिममंडित शिखहरू, हिमनदी, नदी, गुफा, ताल, मन्दिर, स्तूप, प्राकृतिक वनस्पति तथा जनावरहरूको कारण पर्यटकहरूका लागि यो स्वर्ग हो ।

पर्यटन दुई प्रकारका हुन्छन् - एक आन्तरिक पर्यटन र दोस्रो अन्तर्राष्ट्रिय पर्यटन । जब कुनै नेपाली देशको एक भागबाट अर्को भागको भ्रमण गर्छ भने त्यो आन्तरिक पर्यटन हो । अन्य देशको भ्रमणलाई अन्तर्राष्ट्रिय पर्यटन भनिन्छ ।

नेपालमा पर्यटनको ठूलो महत्त्व हुन्छ । यो कैयन् विधिबाट उपयोगी हुन्छ । सर्वप्रथम यो विदेशी मुद्राको एउटा मुख्य स्रोत हो । हाम्रो देशले पर्यटकहरूबाट होटल , रेस्टुराँ ट्रेवल एजेन्सी , ट्रेकिंग एजेन्सीहरू इत्यादिको माध्यमद्वारा रुपियाँ आर्जन गर्छ । दोस्रो कुरा , हामी पर्यटकहरूको संस्कृतिका राम्रा राम्रा कुराहरू ग्रहण गर्दछौं र हाम्रो संस्कृति पर्यटकहरूका साथ अन्य देशहरूमा जान्छ । यस प्रकार संस्कृतिको आदान - प्रदान हुन्छ । त्यस्तै पर्यटकहरू हाम्रो सामाजिक प्रथा, शिष्टाचार र रहन - सहनसँग परिचित हुन्छन् । तेस्रो कुरा, पर्यटनसँग सम्बन्धित उद्योगहरू विकसित हुन्छन् । पर्यटकहरूका लागि स्तरीय होटेल, रेस्टुराँ इत्यादिको स्थापना हुन्छ । चौथो कुरा, हाम्रो हस्तकलाबाट मुग्ध भई उनीहरू किन्छन् । माग देखेर यस्ता सुन्दर वस्तुहरूको उत्पादन अत्यधिक परिमाणमा हुन्छ । पाँचौ कुरा, पर्यटनले अन्य देशहरूका साथ राम्रो सम्बन्धको स्थापना गर्दछ ।

नेपालमा पर्यटन वि.सं. २००८ सालदेखि प्रारम्भ भएको हो , जब नेपाल अन्तर्राष्ट्रिय पर्यटन संघको सदस्य भयो । वि.सं .२०१४ मा २,०५६ पर्यकटहरू नेपाल आए । त्यसपछि पर्यटकको संख्या बढीरहेको छ । वि.सं. २०४८ सम्म २ ९, २ ९ ५ पर्यटक नेपालमा आए । सन् १ ९९ ८ मा समस्त ' नेपालमा नेपाल भ्रमण वर्ष १ ९९ ८ ' नामक उत्सव मनाइयो । अनेकौं समस्याहरूको बावजूद पनि नेपाल पर्यटनमा प्रगति गरिरहेको छ ।

निबन्ध ४

नेपालमा पर्यटन को बारेमा निबन्ध 300 शब्दमा

देशका विभिन्न स्थानहरूमा र विदेशमा विशेष लक्षहरू र दृष्टिकोणका साथ यात्रा र त्यस ठाउँका सबै घटनाहरू पत्ता लगाउन र अनुभव गर्न पर्यटन भनिन्छ। यद्यपि मानव समाजमा प्राचीन कालदेखि नै पर्यटन व्याप्त छ, तर यसले समयको साथ अभूतपूर्व घटनाक्रमको अनुभव गरेको छ। आधुनिक मानव जीवनमा पर्यटनले महत्त्वपूर्ण भूमिका खेलेको छ। आजकल पर्यटन कुनै व्यक्तिको कल्पनामा सीमित छैन। आधुनिक युगमा यसलाई उद्योग मानिन्छ। विश्वका अधिकांश देशहरूले पर्यटन उद्योगको विकासको लागि कदम चालेका छन्।

हाम्रो देशमा पर्यटनका लागी धेरै सम्भावना र बाटोहरु छन। हाम्रो देश प्राकृति विविधताले भरिएको देश हो र यहाँ विभिन्न प्रकारका प्राकृतिक परिवर्तनहरु देखिन सकिन्छ। बिश्वको चौध वटा ठुलो शिखरहर मध्ये आठ वटा नेपाल मा छन जुन बिश्व कै ठुलो हिमाल सगरमाथा हो। हाम्रो देश सुन्दर वन जङ्गल, पशुपंक्षि र संस्कृतिले भरिएको छ। जहाँ पर्यटकको लागि धेरै आकर्षक को केन्द्र बनेको छ।

पर्यटन को फाइदा:

पर्यटन को क्षेत्र धेरै व्यापक छ। पृथ्वीको सतहमा कहिँ पनि यात्रा गर्न यो पर्याप्त छ। विभिन्न ठाउँ र देशहरूको यात्राले त्यस स्थानको सभ्यता, संस्कृति, सामाजिक चलनहरू आदिको सही ज्ञान दिन्छ। पर्यटकहरूले यी सबैको फाइदा लिन्छन्। तसर्थ, पर्यटनले देशहरूबीच प्रेम, सद्भावना, भ्रातृत्व र मित्रता बढाउँदै शान्तिपूर्ण सहअस्तित्वलाई बढावा दिन्छ। पर्यटकहरु विभिन्न स्थानहरु को यात्रा बाट धेरै मानसिक सन्तुष्टि प्राप्त गर्छ । मानव दिमागले धेरै नयाँ ठाउँहरू र चीजहरू हेरेर र अपरिचितहरूको सम्पर्कमा आउँदा आनन्द प्राप्त गर्दछ। पर्यटनले विभिन्न स्थानमा आर्थिक स्थिति र राजनीतिक अवस्थाको बारेमा विचार सिर्जना गर्दछ। यसले पर्यटकहरूको आर्थिक विकास र राजनीतिक चेतनाको विकासतिर लैजान्छ। पर्यटनले धर्मको प्रवर्धन र राजनीतिक जागरूकता बढाउन मद्दत गर्दछ।

आधुनिक युगमा पर्यटन उद्योगको विकास:

आधुनिक युगमा पर्यटनलाई एक उद्योग मानिन्छ। यसको कारण विभिन्न पर्यटन स्थलहरूको विकासले धेरै पर्यटकहरूलाई आकर्षित गर्दछ। यसको परिणाम स्वरूप यसले अप्रत्यक्ष रूपमा राज्य वा देशको आर्थिक विकासमा योगदान पुर्‍याउँछ। त्यसकारण, आज विश्वका धेरै देशहरू पर्यटन उद्योगको विकासमा ध्यान दिइरहेका छन्। हाम्रो देश नेपाल यसको लागि एक विशेष विभाग छ।

मानव जीवनको सबै पक्ष सुधार गर्न पर्यटनले महत्त्वपूर्ण भूमिका खेल्छ। यसले देशभित्र राष्ट्रिय एकता स्थापित गर्नमा मात्र सहयोग पुर्‍याउँदैन तर अन्तर्राष्ट्रिय सदभावनाको  स्थापनालाई पनि मद्दत गर्दछ। यदि सरकार र जनता यस बारे सचेत छन् र एक अर्कालाई सहयोग गर्दछन्, तब पर्यटन उद्योग अझ बढ्ने आशा गरिन्छ।

निबन्ध ५

नेपालमा पर्यटन को बारेमा निबन्ध 500 शब्दमा

हाम्रो देश नेपाल प्राकृतिक सौन्दर्य उपहार, स्रोत र आश्चर्यमा धनी छ। त्यहाँ सांस्कृतिक, ऐतिहासिक र धार्मिक महत्त्वका धेरै स्थानहरू र चीजहरू छन्। सगरमाथा, विश्वको सबैभन्दा अग्लो शिखर नेपालमा छ। हामी यसमा गर्व गर्छौं। हिउँले ढाकिएको पहाड चुचुरो, सुन्दर जल स्रोत, सम्मोहन सौन्दर्यको हरियो वन, वनस्पति र जीव जन्तु आदिले हरेक वर्ष धेरै पर्यटकहरूलाई प्रलोभनमा पार्छन्। हामीले पर्यटन आकर्षण गर्न शान्तिमय वातावरण कायम राख्न सकेका छौं।

नेपाल पर्यटन प्रबर्द्धनका लागि उपयुक्त ठाउँका रूपमा परिचित छ। हाम्रो देश प्रकृतिले सजिएको देश हो। प्रकृतिले हामीलाई धेरै चीजहरू प्रदान गरेको छ जुन पर्यटकहरूले मन पराउँछन्। केहि पर्यटकहरु यहाँ प्राकृतिक सुन्दरता र आश्चर्यको आनन्द लिन आउँछन्। ती मध्ये केही पर्वतारोहण र पर्वतारोहणका लागि हाम्रो देश भ्रमण गर्छन्। केही हाम्रो इतिहास, संस्कृति, धर्म आदिका बारे मा केहि जान्न चाहान्छन्।

हामी देख्न सक्छौं कि केही पर्यटक यहाँ छुट्टीको मजा लिन आउँछन्। धेरै टूरिस्टहरू ट्रिपिंग र पर्वतारोहणका लागि प्राकृतिक सौन्दर्यहरू र खोज्नेहरूलाई खुशी भेटाउछन। हाम्रो इतिहास, संस्कृति, यसको बारेमा रमाइलो गर्नको लागि र हाम्रो पवित्रताको सम्बन्धमा जन्नका लागि नेपाल आउँछन्।

पर्यटनले नेपालमा महत्वपूर्ण भूमिका खेल्छ। हामी यसबाट धेरै फाइदा लिन सक्छौं। पहिलो, हामी विदेशी मुद्रा कमाउन सक्छौं जुन हाम्रो विकासको लागि प्रयोग गर्न सकिन्छ। धेरै मानिस पर्यटन सम्बन्धित कार्यालयहरु मा रोजगार छन्। यसैले यसले बेरोजगारीका समस्याहरूलाई कम गर्न मद्दत गर्दछ। पर्यटकहरूले हाम्रो सामानहरू, क्यारिजहरू र हाम्रो देशको मूल लेखहरू खरीद गर्छन्।

परिणाम स्वरूप, हाम्रो कुटीर उद्योगहरूले लाभ लिन सक्दछन्। पर्यटनले हाम्रो होटेल उद्योगलाई मद्दत गर्दछ। तिनीहरू राम्रा होटलहरूमा बस्न चाहन्छन्। धेरै महँगो र राम्रा होटलहरूले उनीहरूलाई सेवाहरू प्रदान गर्दै आएका छन्। त्यस्तै गरी, धेरै पर्यटक गाइडहरू र भरियाहरू यसमा कार्यरत छन्।

हामी पर्यटकहरूबाट उनीहरूको भाषाहरू, संस्कृति र परम्परा सिक्न सक्छौं। तिनीहरूले हामीबाट धेरै कुरा पनि सिक्छन्। हाम्रो राष्ट्रको ख्याति र महिमा चौडा हुन्छ किनकि उनीहरू उनीहरूका साथीहरू र आफन्तहरूका लागि उनीहरूको उपलब्धी हुन सक्छन्। हाम्रो देश नेपाल विश्वको बाँकी भागमा परिचित हुनेछ। जब तिनीहरूले हाम्रो राम्रो संस्कृति, परम्परा र चीजहरू अवलोकन गर्छन्, उनीहरू तिनीहरूको देशमा यस्ता कुराहरू फैलाउदछन्।

पर्यटन को केही बेफाइदाहरु छन्। केहि संक्रमित रोगहरु पर्यटकहरु द्वारा फैलाउन सकिन्छ; यो यसको खराब प्रभाव हो। पर्यटन को कारण, केहि सौन्दर्य स्थानहरु प्रदूषित हुँदैछन्। हामी धेरै बोतलहरू, प्लास्टिकको झोला र अन्य देख्न सक्दछौं उच्च शिखरमा सगरमाथा पनि देखिन सकिन्छ । केही पर्यटक आपराधिक हुन सक्छन्। तिनीहरू यहाँ अपराध गर्न सक्छन्।

नेपालमा पर्यटन को क्षेत्र मा केहि समस्याहरु छन्। मुख्य समस्याहरू यातायात र सुरक्षा हुन्। अधिकांश सौन्दर्य ठाउँहरू दुर्गम क्षेत्रहरूमा अवस्थित छन्। हामीले यी सबै स्थानहरूमा जानका लागि सडकहरू निर्माण गरेका छैनौं। हामीले केवल वायु सेवाहरूमा भर पर्नु पर्छ। त्यस्तै सुरक्षाको समस्याले पर्यटकको संख्या घटाएको छ। त्यहाँ दुर्गम क्षेत्रहरूमा मानक होटलहरू छैनन्। हामीले पर्यटकहरुलाई नेपालमा पर्यटन प्रबर्धन गर्न सबै तहमा सुविधा प्रदान गर्नु पर्छ।

हामी नेपालमा पर्यटन विकास गर्नका लागि धेरै काम गर्न जरुरी छ। हामीले नेपालमा पर्यटन प्रवर्द्धन गर्न प्रयास गर्नुपर्दछ। नेपालमा फ्लोरिश टुरिज्मको लागी सरकारले छुट्टै कार्यक्रम शुरू गर्नु पर्छ। सम्बन्धित सबै क्षेत्रहरूले यसलाई बढावा दिन उच्च प्राथमिकता दिने अपेक्षा गरिएको छ। होटल प्रणालीलाई सुधार गरिनुपर्दछ। सरकारले पर्यटकहरूलाई यातायात सुविधा र सुरक्षा प्रदान गर्नुपर्दछ। त्यसो भए, अधिक र अधिक पर्यटकहरू हाम्रो मातृभूमि भ्रमण गर्न प्रलोभित हुनेछन्।यो हाम्रो राष्ट्रिय अर्थतन्त्रको एक महत्वपूर्ण हिस्सा हुन सक्छ।

You may like these posts

Post a comment, social plugin, search this blog, nepali time.

Popular Posts

देशप्रतिको मेरो कर्तव्य निबन्ध | Mero Desh Pratiko Mero kartavya |

मेरो जीवनको लक्ष्य निबन्ध | Mero Jivan ko Lakshya Nibandha |

मेरो देश नेपाल बारे निबन्ध | Mero Desh Nepal bare Nibandha |

• IOE Entrance (44)
• NEB Class 12 (25)
• Nepali Nibandha (24)
• Class 11 (21)
• Model Questions (4)
• Date converter
• IOE Entrance
• NEB Class 12
• Nepali Date
• Nepali Nibandha
• Nepali Rashifal
• Nepali Unicode

Random Posts

Footer Menu Widget

• Most Downloaded

Yantramanav Regular

Yantramanav Regular is a Regular TrueType Font. It has been downloaded 85 times. 0 users have given the font a rating of 0.0 out of 5. You can find more information about Yantramanav Regular and it's character map in the sections below. Please verify that you're a human to download the font for free.

Font Information

Character map.

Sponsored Links

Ams yantra regular.

Yantramanav Thin

Yantramanav Bold

Yantramanav Black

Results for yantra manav essay in nepali translation from English to Nepali

Human contributions.

From professional translators, enterprises, web pages and freely available translation repositories.

Add a translation

yantra manav essay in nepali

हिन्दू मा यंत्र मनु निबंध

Last Update: 2019-01-07 Usage Frequency: 1 Quality: Reference: Anonymous

essay in nepali

नेपालीमा निबन्ध nari shakti

Last Update: 2022-02-05 Usage Frequency: 1 Quality: Reference: Anonymous

yoga essay in nepali

नेपालीमा योग निबन्ध

Last Update: 2021-06-28 Usage Frequency: 1 Quality: Reference: Anonymous

basketball essay in nepali

नेपालीमा बास्केटबल निबन्ध

Last Update: 2023-12-12 Usage Frequency: 4 Quality: Reference: Anonymous

yantra manav

यन्त्र मानव

Last Update: 2021-02-11 Usage Frequency: 3 Quality: Reference: Anonymous

naya nepal essay in nepali

नेपाली मा naya नेपाल निबंध

Last Update: 2024-03-05 Usage Frequency: 8 Quality: Reference: Anonymous

brain drain essay in nepali

नेपालीमा ब्रेन ड्रेन निबन्ध

Last Update: 2022-03-26 Usage Frequency: 1 Quality: Reference: Anonymous

essay on yantra manav

यंत्र मानव मा निबंध

Last Update: 2024-02-15 Usage Frequency: 6 Quality: Reference: Anonymous

prabanda on yantra manav 150

यंत्र मानव 150 मा प्रबन्द

Last Update: 2023-02-04 Usage Frequency: 1 Quality: Reference: Anonymous

essay on yantra manav 150 nivhanda

यंत्र मानव १ 150० निभण्डमा निबन्ध

Last Update: 2021-02-27 Usage Frequency: 2 Quality: Reference: Anonymous

vidyarthi jeevan essay in nepalis

नेपालीमा विद्यार्थी जीवन निबन्ध

Last Update: 2022-02-28 Usage Frequency: 1 Quality: Reference: Anonymous

Get a better translation with 7,803,011,122 human contributions

Users are now asking for help:.